Powrót z Grand Canyon

Cześć,

Wracając z Wielkiego Kanionu zatrzymaliśmy się przy Hoover Dam, czyli zaporze Hoovera. Hoover Dam jest zbudowana w Czarnym Kanionie na rzece Kolorado w Stanach Zjednoczonych, na granicy stanów Arizona i Nevada. Do roku 1947 oficjalną nazwą był zapory był Boulder Dam. Jest to betonowa, grawitacyjno-łukowa zapora wodna i w momencie  ukończenia była największą elektrownią wodną i konstrukcją betonową na świecie. Ilość betonu, która została zużyta do budowy tamy, pozwoliłaby na zbudowanie autostrady z San Francisco do Nowego Yorku. Całość budowy musiała być podzielona na bloki (sekcje); gdyż trzeba było przygotować specjalną konstrukcję chłodzącą beton. Bez tego reakcje chemiczne w tamie trwałyby około 125 lat. Niedaleko tamy powstało miasto, nazwane Boulder City w którym zamieszkali robotnicy budowlani, oraz pracownicy fabryk zbudowanych na potrzeby tamy i elektrowni w niej powstającej. Przez środek budowli biegnie też linia zmiany czasu.

Źródło: własne

Warto poświęcić chociaż godzinę na tę atrakcję, bo robi duże wrażenie. Zaporę można zwiedzać we własnym zakresie i jest to zupełnie darmowe. Wystarczy tylko ominąć oficjalny parking, którego konstrukcja znajduje się (po lewej stronie) przy drodze wjazdowej. Parkowanie „pod dachem” to przyjemność za którą trzeba zapłacić 10 dolarów.

Wystarczy jednak przejechać (bardzo wolno) przez zaporę i zaraz po drugiej stronie (czyli już w stanie Arizona) znajdują się aż cztery duże, bezpłatne parkingi.

Zwiedzanie Tamy Hoovera sprowadza się głównie do podziwiania konstrukcji ze szczytu zapory. Od strony jeziora Mead lustro wody napierającej na zaporę znajduje się na wysokości 36 metrów. Wystarczy jednak odwrócić się na pięcie, przejść kilkanaście metrów (zapora ma na szczycie tylko 13 metrów szerokości) aby spojrzeć w głąb Czarnego Kanionu w 220 metrową przepaść z rzeką Kolorado w dole. Wrażenie jest nie do opisania.

Źródło: Pintrest

Na skutek zbudowania tamy powstało największe w USA sztuczne jezioro – Lake Mead. W zaporze umieszczona jest również elektrownia wodna, która została ukończona w 1937 roku. Zresztą nie było potrzeby wcześniejszego uruchamiania elektrowni, bo do tej pory trwało „napełnianie” wodą zbiornika sztucznego jeziora od momentu ukończenia tamy w 1935 roku. Dziś elektrownia posiada 17 turbin, które w ciągu roku dostarczają średnio 4 TWh mocy, co wystarcza do zasilenia w prąd miasta o wielkości 1 miliona mieszkańców. Pieniądze z wytwarzania prądu starczyły do spłacenia 50-letniego kredytu na budowę i z nawiązką pokrywają koszty funkcjonowania elektrowni. Warto wspomnieć, iż produkcja prądu przez elektrownię zmniejsza się na skutek suszy – w czerwcu 2016 jezioro miało najniższy poziom wody w historii 326 metrów – jeżeli woda spadnie do 320, to elektrownia przestanie działać.

Wycieczka z przewodnikiem do wnętrza zapory (Powerplant Tour) to dodatkowy wydatek $15 od osoby. Zwiedzanie wnętrza trwa około 30 minut – główną atrakcją są tutaj potężne generatory. 

Bilety na wszystkie atrakcje można kupić na miejscu w Visitor Center. Nie ma możliwości rezerwacji online. Zapora Hoovera otwarta jest dla turystów codziennie od 9:00 do 17:00

Dzisiaj zapora Hoovera jest narodowym zabytkiem historycznym i pozostaje najwyższą betonową zaporą łukową w Stanach Zjednoczonych. Jest również wymieniony jako jeden z siedmiu nowoczesnych cudów inżynierii lądowej w Ameryce.

Źródło: własne

Nevady i Arizony i przechodząc po niej dostrzeżesz dwa zegary pokazujące czas obowiązujący w wymienionych stanach. Kiedy my spacerowaliśmy po zaporze w sierpniu, oba zegary wskazywały tę samą godzinę (było około południa). Jednak w okresie obowiązywania czasu zimowego, różnica wynosi godzinę. Wynika to z faktu, że stan Arizona jako jedyny w USA (o ile mi wiadomo) nie zmienia czasu w ciągu roku. 

Tama ma ponad 220 metrów wysokości i najlepiej widać ją w pełnej okazałości ze wspomnianego Memorial Bridge. Most upamiętania dwie osoby : byłego gubernatora Nevady Mike’a O’Callaghana oraz amerykańskiego zawodnika NFL Pata Tillmana. Ten ostatni zaciągnął się do amerykańskiej armii i zginął w Afganistanie w 2004 roku. Most otwarto w 2010 roku i trzeba nim się koniecznie przejść, ponieważ nie ma lepszej perspektywy, jeśli chce się zobaczyć w całości Zaporę Hoovera.

Zanim opowiem Wam więcej o moście pamięci, chciałabym powiedzieć Wam o jednej ciekawostce. Mianowicie Hoover Dam znajduje się w kilku filmach, które mogą Was zainteresować. Tutaj macie listę: Superman, San Andreas, Transformers, W krzywym zwierciadle - wakacje w Vegas, Uniwersalny żołnierz, Polubić czy poślubić, Wszystko za życie oraz Solaris.

Źródło: Własne

A wracając do mostu pamięci Mike O'Callaghan-Pat Tillman. Stamtąd jest najlepszy i darmowy widok na zaporę, który został oddany do użytku w 2010 r. Aby do niego dotrzeć wystarczy wrócić autem pod górę w stronę Las Vegas i zaparkować po lewej na bezpłatnym parkingu. Potem trzeba jeszcze przejść kawałek schodami pod górę i już można zobaczyć, jak okazale wygląda cała Zapora Hoovera. 

Jest to łuk mostu w Stanach Zjednoczonych, które rozciąga się na rzekę Kolorado zwany inaczej jako Hoover Dam Bypass. Most znajduje się w Lake Mead National Recreation Area.

Źródło: Własne

Most wznosi się 260 m nad lustrem rzeki Colorado i jest pierwszym żelbetowym mostem opartym na łuku najszerszym na zachodniej półkuli. Rozpiętość przęsła wynosi 320 m a całkowita długość mostu 579 m.

Prace wstępne rozpoczęto w obu stanach jednocześnie w 2003 a właściwą konstrukcję mostu w 2005 roku. We wrześniu 2006 silny wiatr spowodował zawalenie się systemu dźwigów. Incydent opóźnił prace o 2 lata.

Gotowy Mike O’Callaghan-Pat Tillman Memorial Bridge otwarto w pażdzierniku 2010 roku.